Γράφει ο Στέργιος Πουλερές

Μέχρι που ξέσπασε το σκάνδαλο στο Χόλιγουντ με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις (misconducts & harassments) με τον Κέβιν Σπέισι να είναι από τα κεντρικά πρόσωπα στη λίστα των θυτών. Μια παραγωγή 500 ατόμων δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Όλοι είχαν παγώσει. Πολύ λογικά, αφού το Νοέμβριο του 2017 είχαν φτάσει πέρα από τα μισά του σεναρίου της 6ης σεζόν. Και τότε δεν φαντάζονταν ότι το 6 θα ήταν και το τελειωτικό. Όλα αυτά στο νέο ET Magazine στο EleftherosTypos.gr.

Όταν έσκασε το πρώτο κύμα, οι άνθρωποι του Netflix είχαν αποφασίσει μέσα τους να σταματήσουν τη σειρά. Οι ηθοποιοί αντιλαμβάνονταν ότι δε μπορούσε να γίνει διαφορετικά.

Το House of Cards θα εξέπνεε παντελώς άτσαλα. Αυτή ήταν όμως η αντίδραση του «εν θερμώ». Όσο οι μέρες περνούσαν, οι συντελεστές έψαχναν κάθε τρόπο για να υπάρχει μια ομαλή μετάβαση κι ένα τέλος αντάξιο μιας σειράς-σημείο αναφοράς.

Όπως αναφέρει το Vulture, ακολούθησαν μέρες ομαδικής συνεργασίας. Σαν σεμινάριο ψυχολογίας των ομάδων. Το τι διαμείφθηκε εκεί δεν είναι ακριβές. Πιθανολογείται ότι μοιράστηκαν, όσοι είχαν, τις άσχημες εμπειρίες τους με τον Κέβιν Σπέισι. Αυτό που έκανα σίγουρα, είναι ότι μοιράστηκαν και τις σκέψεις τους γύρω από τον Φρανκ Άντεργουντ, την Κλερ Άντεργουντ και το δίπολό τους. Αντιλήφθηκαν μέσα τους ότι δεν έπρεπε να αφήσουν να καταστραφεί κάτι τόσο όμορφο εξαιτίας ενός ανθρώπου. Ακόμα κι αν αυτός είναι ο Κέβιν «Φρανκ Άντεργουντ» Σπέισι.

Η Ρόμπιν Ράιτ άξιζε κάτι καλύτερο. Τόσο ως Ρόμπιν όσο και ως Κλερ. Άλλωστε, η σχέση της με τον ρόλο ήταν αμφίδρομη. Πήρε κι έδωσε.  Το σενάριο προ κατηγοριών μιλούσε για μια μετωπική σύγκρουση του Φρανκ με την Κλερ, με τον Φρανκ να συμμαχεί με τους Σέπερντ. Πρόκειται για τα δύο αδέλφια που έπαιξαν η Ντάιαν Λέιν και ο Γκρεγκ Κινίαρ. Η σεζόν θα ήταν ούτως ή άλλως γύρω από την Κλερ, αλλά θα είχε να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο από το ίδιο ύφασμα. Κάποιος θα έλεγε τον δημιουργό της.

Όσο κι αν η Ρόμπιν Ράιτ εξακόντισε διαρκώς την κυριαρχία του Φρανκ πάνω στην Κλερ για λόγους φεμινιστικούς και εσωτερικούς, η πραγματικότητα είναι ότι εκείνος ήταν ο Δίας κι εκείνη η Αθηνά. Επομένως οι σεναριογράφοι μπορούσαν εύκολα να σβήσουν τον Κέβιν Σπέισι, αλλά δε μπορούσαν να σβήσουν τον Φρανκ. Θα ήταν αφελές.

Είχαν να απαντήσουν σε δύο βασικά ερωτήματα. Πώς απεμπλέκεται το House of Cards από τον Σπέισι και πώς διαχωρίζεται ο Σπέισι από τον Φρανκ Άντεργουντ;

Στο πρώτο ερώτημα υπήρχαν οι εξής επιλογές. Είτε να πάρουν άλλον ηθοποιό που να γυρίσει σκηνές δίκην Σπέισι, χωρίς να φαίνεται πρόσωπο, όπως να μιλάει στο τηλέφωνο με την Κλερ ή τον Νταγκ, να βρίσκεται στον χώρο χωρίς να τον δείχνει η κάμερα ή να βλέπουμε την πλάτη. Καμία ιδέα δεν έμοιαζε συμβατή με το κοινό και την αντίληψη του θεατή. Ο Σπέισι δεν θα υπήρχε. Κανείς δεν θα υπήρχε.

Στο δεύτερο ερώτημα τα πράγματα ήταν πιο περίπλοκα. Δεν εξαφανίζεται έτσι απλά ένας Φρανκ που έχει επιβιώσει από σφαίρα που του διέλυσε το συκώτι και που έχει σκοτώσει τόσο κόσμο. Ότι έπρεπε να πεθάνει ήταν μονόδρομος. Ο τρόπος ήταν που αναζητούσαν οι σεναριογράφοι. Θάνατος από υπερβολική δόση των φαρμάκων του δεν ήταν πολύ κοντά στον Φρανκ. Το ενδεχόμενο να είχε εξαφανιστεί πάλι δεν έβγαζε πουθενά και ήταν ατελέσφορο.

Έτσι αποφάσισαν ότι κάποιος έπρεπε να τον δολοφονήσει. Κι αυτός ο κάποιος δε γινόταν να είναι άλλος από την Κλερ ή τον Νταγκ. Κάθε ένας από τους τρεις ήταν αντικατοπτρισμός του άλλου υπό συγκεκριμένη οπτική. Ο καθένας είχε κομμάτια πάνω του που είχαν γεννηθεί από τους άλλους δύο. Ο γιος που σκοτώνει τον πατέρα στη Βία και το Ιερό του Ζιράρ σε μια παραλλαγή. Αλλά το σκεπτικό επακριβώς ίδιο.

Από τα πρώτα κιόλας επεισόδια μαθαίνουμε ότι πέθανε στο δωμάτιο του στον Λευκό Οίκο από τα φάρμακα. Σιγά σιγά η Κλερ αφήνει να εννοηθεί ότι αποκρύπτει σκοπίμως την αλήθεια, γιατί αναζητά κι εκείνη ποιος τον δολοφόνησε. Γιατί αν τον δολοφόνησε εχθρός, τότε κινδυνεύει κι εκείνη.

Απεκδύοντας την 6η σεζόν από τις φεμινιστικές προσεγγίσεις που από ένα σημείο και μετά σε αποπροσανατολίζουν από την ουσία, ήταν μαεστρικός ο τρόπος που οδηγηθήκαμε στην αλήθεια για τον Φρανκ. Και στο πως τελικά ο Φρανκ Άντεργουντ παρέμεινε πρωταγωνιστής του House of Cards ως αύρα. Μια αύρα αδυσώπητη που δεν άφηνε κανέναν να προχωρήσει. Η Κλερ λέει συνέχεια στον Νταγκ «Έχουμε ακόμα ένα κομμάτι να μας ενώνει με το παρελθόν. Πρέπει να το εξαφανίσουμε και μετά ο καθένας να πάρει τον δρόμο του».

Αυτή η εξαφάνιση έγινε διττά. Διά της παρουσίας. Από τη μία ο Νταγκ βρισκόταν σε ένα ψυχοσυναισθηματικό rollercoaster και τον είδαμε για πρώτη φορά να δακρύζει μετά τα όσα έκανε στην Ρέιτσελ Πόσνερ. Ήταν αδύναμος. Από την άλλη η Κλερ άκουγε συνεχώς τους αντιπάλους της να της μιλάνε για τον Φρανκ. Με συλληπητήρια μορφή, αλλά και με συγκρουσιακή. Επιπλέον, η εγκυμοσύνη της διατηρούσε ένα μέρος του στην πραγματικότητα του House of Cards.

Το φινάλε είναι αντάξιο των όσων πρέσβευαν σε αυτές τις 6 σεζόν οι Άντεργουντ. Ο Νταγκ ομολογεί ότι σκότωσε τον Φρανκ. Όχι από μίσος. Αλλά για την κάθαρση. Για να καθαγιάσει τη μορφή του. Για να αναστηλώσει την υστεροφημία του. Μια υστεροφημία που δεν θα υπήρχε αν τον άφηνε να σκοτώσει την Κλερ όπως σχεδίαζε το βράδυ που του αρνήθηκε την αμνηστία.

https://www.youtube.com/watch?v=1YzPLNpOYi8

Το τέκνο (Ντάγκλας Στάμπερ) σκότωσε τον πατέρα (Φρανκ) και βρήκε το θάνατο από το χέρι της μητέρας (Κλερ). Μυθολογικά βιβλικό τέλος. Όλοι επιστρέφουν στην προπατορική τους θέση. 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]