Εάν πρέπει να πιστέψουμε τους ειδικούς, το ταξίδι δεν θα είναι ποτέ το ίδιο ξανά. Ακόμα και όταν ο ίδιος ο ιός COVID-19 είναι υπό έλεγχο, πρέπει να λάβουμε υπόψη τον κίνδυνο μόλυνσης ή ένα νέο κύμα πανδημίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αν όχι για πάντα. Ήδη οι πολιτικοί και οι ειδικοί της ιατρικής μιλούν για την κοινωνία των 1,5 μέτρων: μια κοινωνία στην οποία πρέπει να διατηρούμε την απόσταση μεταξύ μας στον δημόσιο χώρο, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων συγκοινωνιών, των σχολείων, των εστιατορίων. και τα λοιπά.

Ένα άλλο πράγμα που μπορούμε ήδη να δούμε, είναι ότι ομάδες συμφερόντων όπως οι ποδηλάτες και οι οργανώσεις πεζών, οι οργανώσεις οδικής ασφάλειας και οι περιβαλλοντολόγοι έχουν ήδη προχωρήσει στο μέλλον και υποστηρίζουν ένα status quo στις μεταφορές της παρούσας κατάστασης. Λίγο κοντόφθαλμο, γιατί μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί μια απόσταση στα πεζοδρόμια ή στο ποδήλατο: απλώς κοιτάξτε τι συμβαίνει όταν μια ομάδα ποδηλατών πρέπει να περιμένει στο φανάρι σε μια ολλανδική πόλη. Ακόμα και ένα ποντίκι θα είχε πρόβλημα να τα περάσει μεταξύ τους. Αλλά η παρούσα κατάσταση σημαίνει επίσης ότι πολλές θέσεις εργασίας χάνονται, οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν χάσει το εισόδημά τους, οι άνθρωποι υποφέρουν από κοινωνική απομόνωση και η οικονομία έχει μειωθεί δραματικά. Η κοινωνία και η οικονομία μας χρειάζονται μεταφορά ανθρώπων και αγαθών και αυτό θα επανέλθει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όταν αρθούν οι παρόντες περιορισμοί, εν μέρει ή πλήρως.

Έτσι, το ερώτημα είναι πώς οργανώνουμε τις μεταφορές και τον τουρισμό όταν μας επιτρέπεται να ταξιδεύουμε ξανά. Τα αγαθά θα πρέπει να μετακινούνται και οι άνθρωποι πρέπει να πάνε στη δουλειά, το σχολείο, τα καταστήματα τους ή θα είναι στο δρόμο για κοινωνικούς λόγους. Η διατήρηση της απόστασής σας στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι πολύ δύσκολη, ειδικά σε ώρες αιχμής, αλλά και σε σιδηροδρόμους, μετρό, σταθμούς λεωφορείων και αεροδρόμια. Η ιδέα πίσω από τις δημόσιες συγκοινωνίες είναι ότι πολλοί άνθρωποι παίρνουν λίγο χώρο, δηλαδή κάθονται ή στέκονται κοντά. Αυτό ακριβώς δεν πρέπει να κάνουμε πια. Η χωρητικότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς θα μειωθεί δραματικά κατά 60-80 τοις εκατό εάν πρέπει να διατηρήσουμε την απόσταση του 1.5 μ. μεταξύ των επιβατών. Στην πραγματικότητα, τίθεται το ερώτημα αν οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι ακόμη πιο προσιτές στο μέλλον, δεδομένου ότι ήδη επιδοτείται σε μεγάλο βαθμό στις περισσότερες χώρες. Για μικρές αποστάσεις, το περπάτημα και η ποδηλασία είναι πολύ καλές, ευχάριστες και προτεινόμενες εναλλακτικές λύσεις, ακόμη και αν μπορεί να είναι δύσκολο να διατηρήσετε την απόσταση σας, αλλά δεν προσφέρουν καμία εναλλακτική λύση για μεγαλύτερες αποστάσεις.

Έτσι λοιπόν, απομένουν τα προσωπικά μηχανοκίνητα μέσα: αυτοκίνητα και δίτροχα. Η εξασφάλιση απόστασης από άλλα άτομα 1,5 μέτρου είναι πιθανώς πιο εύκολη στο αυτοκίνητο, τουλάχιστον όσο είστε ο μόνος επιβάτης. Περίπου η κατάσταση που θα μπορούσατε να δείτε ήδη πριν από το ξέσπασμα του Coronavirus όταν μπήκατε στις Βρυξέλλες ή σε άλλες πόλεις σε ώρα αιχμής. Ωστόσο, αυτό οδηγεί σε άλλα προβλήματα, όπως θα μπορούσαμε να δούμε ήδη νωρίτερα. Με τους ανθρώπους που αλλάζουν από τα μέσα μαζικής μεταφοράς σε αυτοκίνητα και με έναν μόνο επιβάτη ανά αυτοκίνητο, θα υπάρξουν ακόμη περισσότερες μποτιλιαρίσματα, προβλήματα στάθμευσης, ατμοσφαιρική ρύπανση, εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από ό, τι υπήρχε πριν από τον Coronavirus. Άλλωστε, όταν περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν ποδηλασία και περπάτημα διατηρώντας μια ασφαλή απόσταση, χρειάζονται περισσότερο χώρο. Σε αυτό το σενάριο, τα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν πολύ χώρο, είναι πολύ μεγάλα. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τη μεταφορά εμπορευμάτων σε αστικές περιοχές. Τα φορτηγά των παραληπτών δεμάτων και προμηθευτών καταστημάτων και άλλων εταιρειών καταλαμβάνουν πολύ χώρο, ίσως πάρα πολύ όταν τα δημοτικά συμβούλια διαθέτουν περισσότερο χώρο σε ποδηλάτες και πεζούς. Στην πραγματικότητα, σε πολλές πόλεις ήδη προσωρινά, τουλάχιστον αυτό είναι που μας λένε, τμήματα του δρόμου που προηγουμένως είχαν διατεθεί σε αυτοκίνητα διατίθενται τώρα σε ποδήλατα και πεζούς. Στις Βρυξέλλες, το κέντρο της πόλης θα αλλάξει από την 1η Μαΐου 2020 σε περιοχή 20 χλμ / ώρα με προτεραιότητα στους πεζούς και τους ποδηλάτες.

Υπάρχει μόνο μία διέξοδος: δίπλα σε περισσότερους ανθρώπους που περπατούν, ποδηλατούν ή χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά σκούτερ, τα άτομα που πρέπει να ταξιδέψουν σε μεγαλύτερη απόσταση και για τα οποία οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν είναι πλέον μια επιλογή, θα πρέπει να επιλέξουν ένα μηχανοκίνητο δίτροχο. Αυτό μπορεί να είναι μοτοποδήλατο (κατά προτίμηση ηλεκτρικό) ή μοτοσικλέτα. Τα ηλεκτροκίνητα δίκυκλα επιτρέπουν τη διατήρηση ενός ασφαλούς χώρου από άλλα άτομα. Οι μοτοσικλέτες μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλες και μικρές αποστάσεις, να Καταλάβουν πολύ λιγότερο χώρο από τα αυτοκίνητα (και να χρησιμοποιούν λιγότερα καύσιμα) και ο κακός καιρός δεν είναι πλέον πρόβλημα με σωστό εξοπλισμό. Οι σύγχρονες μοτοσικλέτες έχουν χαμηλές εκπομπές και βλέπουμε όλο και περισσότερες ηλεκτρικές μοτοσικλέτες και μοτοποδήλατα να έρχονται. Σε πολλές χώρες είναι ακόμη δυνατό να οδηγήσετε μια ηλεκτρική μοτοσικλέτα 125cc ή ισοδύναμη (-σκούτερ) με δίπλωμα B και κάποια επιπλέον εκπαίδευση. Αρκετές δοκιμές από τη FEMA και άλλους (οργανισμούς, εφημερίδες) έδειξαν ότι τα δίκυκλα με κινητήρα είναι μακράν ο γρηγορότερος τρόπος μετακίνησης. Είναι επίσης φθηνότερο από τη χρήση αυτοκινήτου ή δημόσιας συγκοινωνίας και είναι πάντα διαθέσιμο. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές πόλεις είναι ακόμη δυνατό να χρησιμοποιήσετε ένα ηλεκτρικό μοτοποδήλατο σε ένα σύστημα κοινής χρήσης. Όταν περισσότερα άτομα επιλέγουν για δίκυκλα με κινητήρα, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει περισσότερος χώρος για άλλους χρήστες του δρόμου, όπως ποδηλάτες και πεζούς. Ακόμη και οι υπόλοιποι οδηγοί αυτοκινήτων κερδίζουν: έρευνα από το βελγικό ερευνητικό ινστιτούτο Transport & Mobility από το 2011, απέδειξε πως κέρδισαν όχι μόνο οι μοτοσικλετιστές αλλά και οι οδηγοί αυτοκινήτων. Όταν το 10 τοις εκατό των οδηγών αυτοκινήτων άλλαξε σε μοτοσικλέτες, το σύνολο των χαμένων ωρών ταξιδιού μειώθηκε κατά 63%. Για τα αγαθά, πρέπει να βρεθούν άλλες λύσεις. Εν μέρει μέσω ηλεκτρικών ποδηλάτων φορτίου, εν μέρει με τετράκυκλα και άλλα ελαφρά οχήματα. Επιλογές όπως φορτηγίδες ή ακόμα drones και παρόμοια μπορεί να είναι δυνατές, αλλά αυτό είναι εκτός αυτού του πεδίου ενδιαφέροντος.

Δεν αναφέρονται ακόμη οι επιπτώσεις του COVID-19 στον τουρισμό. Είμαστε συνηθισμένοι να καθόμαστε με 180 ή περισσότερους άλλους ανθρώπους περιορισμένοι σε ένα αεροπλάνο για ώρες, με ελάχιστο χώρο για κίνηση και αναπνοή. Αλλά ποιος εξακολουθεί να θέλει να το κάνει αυτό με τη γνώση ότι εάν κάποιος συνεπιβάτης έχει μολυνθεί από ιό, θα ήταν θαύμα να μην κολλήσει; Ή ποιος θα ήθελε να κατευθυνθεί σε μια πολυσύχναστη ¨τουριστική παγίδα¨ με κοινωνική απόσταση 1,5 cm αντί 1,5 μέτρου; Ο τρόπος για να το αποφύγετε αυτό είναι χρησιμοποιώντας περισσότερους ατομικούς τρόπους για να ταξιδέψετε: να πάτε με το δικό σας όχημα στο παλιό καλό κάμπινγκ ή σε ένα ξενοδοχείο. Όμως δεν γίνεται να πάμε όλοι με αυτοκίνητα, γιατί τότε θα έχουμε το ίδιο πρόβλημα όπως όταν μετακινούμαστε με το αυτοκίνητο. Πάρα πολλά αυτοκίνητα θα μπλοκάρουν τους δρόμους προς τους αγαπημένους μας προορισμούς (υποθέτουμε ότι εξακολουθούμε να επιτρέπουμε να πάμε εκεί στο μέλλον) επειδή είναι ακόμα πολύ μεγάλα. Καλύτερα να πάτε με τη μοτοσικλέτα, όταν είστε σε θέση να το κάνετε αυτό φυσικά, και πολλοί από εμάς είμαστε. Αυτό το αίσθημα ελευθερίας και ανεξαρτησίας που δίνει η μοτοσυκλέτα είναι κάτι που όλοι οι μοτοσικλετιστές γνωρίζουν και εκτιμούν.

Συμπέρασμα: υποθέτοντας ότι θα μπορέσουμε να ταξιδέψουμε ελεύθερα σύντομα, πιθανότατα, τουλάχιστον για μια χρονική περίοδο, θα υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία μας. Όχι σε απόσταση ή κατεύθυνση, αλλά στον τρόπο που ταξιδεύουμε ως αποτέλεσμα της ανάγκης να διατηρούμε απόσταση μεταξύ μας. Η χωρητικότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς, των αεροπλάνων και των παρόμοιων θα είναι περιορισμένη και θα πρέπει να στραφούμε σε πιο μεμονωμένους τρόπους. Ταυτόχρονα, τα δημοτικά συμβούλια διαθέτουν περισσότερο χώρο σε πεζούς και ποδηλάτες αντί για αυτοκίνητα και φορτηγά οχήματα. Αυτό απαιτεί οχήματα που είναι μικρότερα από τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά. Για προσωπικές μεταφορές και εν μέρει για μεταφορά εμπορευμάτων, τα δίκυκλα με κινητήρα (μοτοσικλέτες, μοτοποδήλατα, ηλεκτρονικά ποδήλατα, ταχυ-ποδήλατα, ποδήλατα-φορτηγά κ.λπ.) θα είναι η λογική επιλογή.

Οι οδικές αρχές και τα δημοτικά συμβούλια θα πρέπει να ενθαρρύνουν την χρήση μοτοσικλετών και να διευκολύνουν την χρήση τους διατηρώντας τους δρόμους ανοιχτούς για αυτές, δημιουργώντας αποκλειστικές θέσεις στάθμευσης και δημιουργώντας ασφαλή υποδομή φόρτισης για τα ηλεκτρικά δίκυκλα. Η χρήση μικρών ατομικών μηχανοκίνητων μεταφορών – όπως είναι τα δίκυκλα με κινητήρα – επιτρέπει στους ανθρώπους να ταξιδεύουν και να κινούνται στις πόλεις, διατηρώντας παράλληλα την απαραίτητη κοινωνική απόσταση και αφήνοντας χώρο για πεζούς, ποδηλάτες και χρήστες άλλων ειδών ατομικής κινητικότητας.

Μετάφραση από τον : Παναγιώτης Καλαϊτζής, Έφορος Τουρισμού ΜΟΤΟΕ