Ο ίδιος σε συνέντευξή του στον realfm 97,8 έκανε λόγο για προσωπικές απόψεις αλλά έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού.
Συγκεκριμένα τόνισε: «Είναι προσωπική άποψη, αν θέλετε κεκτημένη ταχύτητα αν και πλέον θα έπρεπε να έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν εκφράζω προσωπικές απόψεις αλλά μετά από 20 χρόνια που εξέφραζα τον εαυτό μου. Χρησιμοποίησα ένα υποθετικό παράδειγμα για να πω κάτι απλό και αυτονόητο: ότι αν η Τουρκία αλλάξει συμπεριφορά μπορούμε να γίνουμε φυσιολογικοί γείτονες και κάτι που θα συζητούσαμε. Είναι άκαιρο και κακώς χρησιμοποίησα το συγκεκριμένο σενάριο γιατί ούτε η Τουρκία φαίνεται διατεθειμένη να αλλάξει συμπεριφορά και να πάμε σε μία ομαλοποίηση των σχέσεων ούτε έχει ανακαλυφθεί τίποτα για να κάνουμε συζήτηση πως θα το μοιράσουμε, ούτε η Τουρκία δείχνει τη διάθεση να γίνουμε φυσιολογικοί γείτονες
Η παραίτηση είναι πάντοτε στη διάθεση του πρωθυπουργού. Το λάθος μου είναι ότι άνοιξα ένα ζήτημα άκαιρο, καθαρά υποθετικό σε μία στιγμή που έχουμε πάρα πολλά ζητήματα τα οποία είναι καυτά και τρέχουν. Δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τον πρωθυπουργό γιατί απουσιάζει στη Σαουδική Αραβία, αν θεωρηθεί ότι δημιούργησα πρόβλημα, η παραίτηση είναι δεδομένη».
Πρόταση δυσπιστίας - Νατσιός: Μια κυβέρνηση που δεν αφουγκράζεται τα θέλω του λαού της είναι καταδικασμένη
Για τις δηλώσεις του Θάνου Ντόκου ερωτήθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών το μεσημέρι της Τρίτης. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ουσιαστικά τον κάλυψε: «δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα. Το μόνο θέμα που τίθεται υπό διευθέτηση είναι το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Άλλωστε ο κ. Ντόκος έχει δηλώσει ότι εξέφρασε προσωπικές απόψεις».
Θυμίζουμε ότι ο Θάνος Ντόκος, σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο της Κύπρου την περασμένη Κυριακή είχε πει:
«Η συγκεκριμένη φράση, που δυστυχώς παρερμηνεύθηκε, ήταν η ακόλουθη: «Ακόμη και η συνεκμετάλλευση θα μπορούσε να συζητηθεί, υπό την προϋπόθεση της πρότερης οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο». Αυτό σημαίνει μια ξεκάθαρα εμπροσθοβαρή, υπέρ ημών, συμφωνία. Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα εξασφαλίζει αυτό που επεδίωξαν διαδοχικές ελληνικές Κυβερνήσεις, δηλαδή την προσφυγή των δύο χωρών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Τα επόμενα βήματα είναι υποθετικά: εφόσον ανακαλυφθούν σημαντικά κοιτάσματα στο Αιγαίο ή (το πιο πιθανόν) στην Ανατολική Μεσόγειο, εφόσον το κοίτασμα εκτείνεται στις θαλάσσιες ζώνες και των δύο χωρών (περίπτωση Κατάρ-Ιράν), εφόσον η ποσότητα, η τιμή και οι τάσεις απομάκρυνσης από τα ορυκτά καύσιμα επιτρέψουν την εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος και, τέλος, εφόσον η Ελλάδα αποφασίσει ότι αυτό τη συμφέρει, τότε θα μπορούσε να διαπραγματευθεί μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης με ποσοστά που θα καθοριστούν σύμφωνα με τα συμφωνημένα θαλάσσια σύνορα.
Η Ελλάδα εξασφαλίζει λοιπόν τη βασική της επιδίωξη (οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών) με ένα υποθετικό αντάλλαγμα που έτσι κι αλλιώς δεν θα τη βλάψει, καθώς θα στηρίζεται στα δεδομένα της οριοθέτησης που θα έχει προηγηθεί».