Στις 8 Μαΐου έχουμε την αιματηρή καταστολή της απεργίας των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη (12 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες), ενώ στις 17 Μαΐου πεθαίνει ο Παναγής Τσαλδάρης, ένας από τους έξι πρωθυπουργούς που χάνουν αιφνιδίως τη ζωή τους εκείνη τη χρονιά…
Ανάμεσα σε αυτά τα τραγικά γεγονότα υπάρχει μία λιγότερο φωτισμένη ιστορία της εποχής που αναβιώνει με τον πιο κλασικό τρόπο τις συνήθεις ελληνικές κόντρες μεταξύ πόλεων, περιοχών, συνοικιών κ.λπ. Μιλάμε για τον παραλίγο «πόλεμο» μεταξύ Θήβας-Λιβαδειάς για τη δημιουργία ή όχι Πρωτοδικείου στην πρώτη. Η κόντρα μεταξύ των δύο πόλεων για το θέμα ξεκινά το 1899, όταν οι προσπάθειες των κατοίκων της Θήβας να δημιουργηθεί Πρωτοδικείο στην πόλη τους σκοντάφτουν πάνω στις αντιρρήσεις πολιτικών παραγόντων της Λιβαδειάς.
Το ζήτημα ξεχνιέται για 36 χρόνια, αλλά επανέρχεται δριμύτερο το φθινόπωρο του 1935 με την ψήφιση του Αναγκαστικού Νόμου για τη λειτουργία Πρωτοδικείου στη Θήβα, το οποίο θα λειτουργούσε από τις 2 Απριλίου του επόμενου έτους. Η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Δεμερτζή μεταθέτει το ζήτημα για τις 2 Μαΐου, αλλά ούτε και τότε αλλάζει κάτι. Αυτήν την περίοδο, μάλιστα, ο νέος πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, επιστρέφοντας με τρένο από τη Γιουγκοσλαβία, κάνει στάση στη Θήβα, διαβεβαιώνοντας τους φορείς της πόλης πως δεν πρέπει να ανησυχούν για το ζήτημα.
Χορτασμένοι, όμως, από υποσχέσεις, οι κάτοικοι της Θήβας όχι μόνοι ανησυχούν αλλά κλιμακώνουν τις διαμαρτυρίες τους με μια σειρά πρωτοφανών κοινωνικοποιήσεων που φτάνουν μέχρι την κήρυξη λευκής απεργίας σε όλη την πόλη. Ετσι, την Πέμπτη 14 Μαΐου 1936 η πόλη του Πινδάρου έχει εικόνα γενικής εξέγερσης. Οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα, οι κάτοικοι βρίσκονται στους δρόμους κρατώντας πλακάτ που γράφουν «Πρωτοδικείον ή θάνατος», υπάρχει αποκλεισμός της Εθνικής Οδού που οδηγεί στην «αντίπαλη» Λιβαδειά, ενώ καταφθάνουν ενισχύσεις από τα γύρω χωριά, με καβαλάρηδες με κλέφτικες φορεσιές και μαύρες σημαίες που πυροβολούν στον αέρα…
Η μικρή δύναμη Χωροφυλακής, που προσπαθεί να αποτρέψει το πλήθος, δέχεται πέτρες και πυροβολισμούς στον αέρα, οπότε οπισθοχωρεί άμεσα μπροστά στον κίνδυνο ένοπλης σύρραξης, με αποτέλεσμα το ξημέρωμα να βρίσκει την πόλη σε κατάσταση γενικευμένης εξέγερσης: Ξενυχτισμένοι κάτοικοι στους δρόμους, περιφερόμενοι οπλισμένοι φουστανελάδες, κλειστά όλα τα μαγαζιά, καθώς και απουσία οποιασδήποτε δημόσιας Αρχής. Οι προσπάθειες του εισαγγελέα Λιβαδειάς και του ανώτερου διοικητή Χωροφυλακής Αττικοβοιωτίας, που φτάνουν τα ξημερώματα στη Θήβα προς εκτόνωση της κατάστασης, πέφτουν στο κενό, αφού υποχρεώνονται να… οπισθοχωρήσουν κακήν κακώς στο κτίριο της Διοίκησης Χωροφυλακής.
«Οι διαδηλωτές έχουν τουλάχιστον 200 όπλα»
Μοιάζει απίστευτο, αλλά το επόμενο σχέδιο μερίδας των διαδηλωτών περιλαμβάνει επίθεση στην πόλη της Λιβαδειάς, όταν ένα τηλεγράφημα της τελευταίας στιγμής από το γραφείο του πρωθυπουργού ενημερώνει ότι το διάταγμα περί δημιουργίας Πρωτοδικείου στη Θήβα έχει ήδη σταλεί στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως». Τέλος καλό, όλα καλά; Οχι.
Η ευχάριστη είδηση για τους Θηβαίους έχει τα αντίθετα αποτελέσματα για τους κατοίκους της Λιβαδειάς, οι οποίοι εξεγείρονται κατά τον ίδιο τρόπο που εξεγέρθηκαν πριν από λίγες ημέρες οι γείτονές τους. Στις 20 Μαΐου, που πρόκειται να εφαρμοστεί το επίμαχο διάταγμα, αυτήν τη φορά οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα στη Λιβαδειά, οι κάτοικοι ξεχύνονται στους δρόμους κρατώντας πλακάτ που γράφουν «Πρωτοδικείον ή θάνατος», χωρικοί των γύρω χωριών καταφθάνουν ένοπλοι, δημόσιες υπηρεσίες και καταστήματα παραμένουν κλειστά, ενώ, όταν κάποιες τράπεζες επιχειρούν να λειτουργήσουν, οι υπάλληλοί τους διώκονται από τους διαδηλωτές.
Ενα αυτοκίνητο με τρεις Θηβαίους, που διασχίζει τον δρόμο, δέχεται επίθεση, με τους επιβάτες του να γλιτώνουν, επιταχύνοντας, το λιντσάρισμα, ενώ ακούγονται πολεμικές ιαχές για επίθεση στη Θήβα με συνθήματα όπως «Στη Θήβα! Να την κάψουμε», «Επάνω της! Οπως οι επτά επί Θήβαις»… Μία έφιππη περίπολος, που εμφανίζεται το επόμενο πρωί, δυναμιτίζει περαιτέρω το κλίμα και χρειάζεται η παρέμβαση ενός εισαγγελέα προς τον επικεφαλής ταγματάρχη για να αποτραπούν τα χειρότερα: «Το χειρότερο που έχουμε να κάνουμε αυτήν τη στιγμή είναι να τους χτυπήσουμε. Οι διαδηλωτές έχουν τουλάχιστον 200 όπλα».
Ομως, αντίθετα με το γενικευμένο πολεμικό κλίμα και μπροστά στο αδιέξοδο της ανώφελης σύγκρουσης, επικρατούν την τελευταία στιγμή οι ψυχραιμότερες φωνές. Συστήνεται μία επιτροπή μεταξύ των δύο πόλεων, η οποία θα καθορίσει από κοινού τα όρια των αρμοδιοτήτων των δύο Πρωτοδικείων και ποιες περιοχές θα περιλαμβάνει.
Ειδήσεις σήμερα
Ιονία Οδός: «Γκάζι» σε 4 μεγάλα έργα
Ροή Ειδήσεων 
