Καταλύτης στην αποσυμφόρηση των παθών είναι η σατυρική εφημερίδα “Ρωμιός” του ποιητή και δημοσιογράφου Γεωργίου Σουρή, από την οποία μπορούμε να διακρίνουμε …έμμετρα το κλίμα των εκλογικών μαχών της περιόδου στις οποίες πρωταγωνιστούν οι πολιτικοί της εποχής Χαρίλαος Τρικούπης, Θεόδωρος Δηλιγιάννης, Στέφανος Δραγούμης, Αλέξανδρος Ζαΐμης και Γεώργιος Θεοτόκης :“Κόσμος έρχεται πολύς, και περίεργος κοιτάει, μπαλαρίνες της Βουλής, που χορεύουν δυνατά. Πρώτη-πρώτη η Θοδωρούλα, που είναι για μπαλέτο μάνα, και κατόπιν η Γιωργούλα, της Κερκύρας μαλαγάνα, και μαζί μ’ αυτή χορεύει, κι η καλή μας Αλεξάνδρα, που το κράτος εφορεύει, κι είναι της σιγής γαλιάντρα. Μα χορεύει με μανία, και μαζί των κελαιδεί, κι η μουσάτη η Στεφανία, ο Δραγούμης δηλαδή”.
Οι εκλογές της εποχής εκτός από πολλά “θα” έχουν κατά τον Σουρή πολύ θόρυβο :“Πάλι Μωριάς και Ρούμελη, κοχλάζει και μουγκρίζει, ο περιούσιος λαός, φρενιάζει, δέρνει, βρίζει. Πάλι πατρίς μου σε ξυπνούν, μες την χρυσή σου κούνια, κροτίδες, τράκες, μούσκουλα, ρουκέτες και χαλκούνια”, ενώ πολλές φορές τα πράγματα ξεφεύγουν:“Των εκλογών ξεκίνησε η φούρια, αναβρασμός πολύς στις γειτονιές, μαχαίρια στα σελάχια και κουμπούρια, συζήτησις, χαστούκια, μπαστουνιές”.
Παρακάτω ο Σουρής μας θυμίζει αναφέρει ότι διαχρονικά ο Έλληνας ψηφοφόρος ψηφίζει κοιτάζοντας το καλό της …κοιλιάς του και όχι της πατρίδας :“Η πατρίς είναι ένα πράγμα, που το λες αφηρημένο, κι η κοιλιά συγκεκριμένο. Την πατρίδα δεν την βλέπεις, αλλά την κοιλιά την πιάνεις, και την τρίβεις και την τρίβεις, και ποτέ δεν την ξεχάνεις. Κι όταν νύστης απομένεις, τότε μόνο την πατρίδα, την προτάσεις ως ασπίδα, της κοιλιάς της πεινασμένης”.
Βαρδής Βαρδινογιάννης: Έφυγε ο «δημιουργός» μιας επιχειρηματικής αυτοκρατορίας
Όπως και σήμερα, έτσι και τότε τα αποτελέσματα της κάλπης, εκτός από αποθέωση για το νέο πρωθυπουργό :“Φεγγοβολούν βεγγαλικά και φώσφορα περίσσια, κι εφημερίδες τον υμνούν που βγαίνουν στα Παρίσια”, αφήνουν πίσω τους …συντρίμμια για τους ηττημένους :“Πως και ποιους να πρωτοψάλεις ;ανυμνήσωμεν τα τέλη, νέας εκλογής μεγάλης, που καθώς γελά και κλαίει, τρόμος, φρίκη, συμφορά, παίρνουν σανίδες και πατερά, και σκούζουν “ούρα” και “τραλαλό”, και κολοκύθια στο πατερό. Σπάζουν καρέκλες στου Ζαχαράτου, κι εκείνος κλαίει τη συμφορά του, σπάζουν τζάμια στου κυρ Ζαμίχα, και των ιππέων κόβουν τον βήχα. Κυλιούνται κάτω καβαλλαρέοι, κι ιππέων αίμα κοχλάζων ραίει, γιαπιά, τραπέζια, κουδούνια τράγων, γίνονται λεία των θεσμοφάγων”.
Ειδήσεις σήμερα
Εκλογές 2023: Από τι ώρα θα είναι δωρεάν τα διόδια