ΥΣΤΕΡΑ από δύο αιώνες οφείλουμε να αποτιμήσουμε θετικά τα πάρα πολλά βήματα προς τα εμπρός που έκανε η χώρα μας, αλλά και να συλλογιστούμε όσα δεν έχουμε καταφέρει. Η μικρή Ελλάδα κατάφερε να υπερδιπλασιάσει την εδαφική της έκταση, να δημιουργήσει μια ισχυρή Δημοκρατία και να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ευρωπαϊκής ενοποίησης.

ΟΛΑ αυτά δεν ήταν ούτε αυτονόητα ούτε έγιναν εύκολα. Αντιθέτως, έχουμε σημειώσει μεγάλες επιτυχίες και θριάμβους, αλλά έχουμε βιώσει μεγάλες ήττες και εθνικές καταστροφές. Το δίδαγμα -και δεν αποτελεί κλισέ- είναι πως όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα, ενώ όταν επικρατεί διχασμός τα αποτελέσματα είναι δεινά.

ΔΕΝ χρειάζεται να αυτομαστιγωνόμαστε. Πρέπει να αναγνωρίζουμε τα θετικά και να επιχειρούμε να διορθώνουμε τα αρνητικά. Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως «μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά» και την αμέσως επόμενη στιγμή πανηγυρίζουμε για κάτι που «μόνο η Ελλάδα μπορεί να καταφέρει».

ΤΟ βέβαιο είναι πως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι, διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, η Ελλάδα έχει μια υγιή Δημοκρατία, με ελευθερία έκφρασης και ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Πρέπει, όμως, να ομολογήσουμε τις διαχρονικές παθογένειες που δεν μας αφήνουν να κάνουμε περαιτέρω βήματα προς τα εμπρός. Να συμφωνήσουμε στην υλοποίηση ρηξικέλευθων μεταρρυθμίσεων όσον αφορά στο κράτος και στην αλλαγή νοοτροπίας όσον αφορά όλους τους πολίτες.