Ένας άνθρωπος με μια ζωή γεμάτη και πλούσια από ανθρώπους και εμπειρίες. Η ζωή του έγινε ντοκιμαντέρ, καθώς είχε υπάρξει ένας από το πιο ωραίους άνδρες της εποχής του που έκανε καριέρα μοντέλου στη Νέα Υόρκη, δουλεύοντας με τους πιο γνωστούς φωτογράφους της εποχής.

Στη δύση της ζωής του, ζούσε στα Χανιά, ασχολιόταν με τη φωτογραφία και είχε καταφέρει να κερδίσει την αγάπη των Χανιωτών.

Δείτε το ντοκιμαντέρ που είχε δημιουργηθεί για τον Μανώλη Μαυράκη

Μιλώντας στις “Διαδρομές” των “Χανιώτικων νέων”, στις 21 Οκτωβρίου 2017, είχε πει:
«Στο “Τελευταίο Σημείωμα” είχα τον ρόλο του καπνοβιομήχανου. Για μένα ήταν μια πάρα πολύ όμορφη και συγκινητική εμπειρία. Γιατί ζεις το παρελθόν και θυμάσαι την ιστορία του τόπου σου. Σαν παλιότερος θυμάμαι καλύτερα τι τράβηξαν οι δικοί μας άνθρωποι στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, πόσα δεινά περάσαμε… Θυμήθηκα την οικογένεια μου, τον Αποκόρωνα τόπο καταγωγής μου, θυμήθηκα ότι έχω χάσει συγγενείς οι οποίοι σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς. Θυμήθηκα την αδικία του πολέμου, του κάθε πολέμου».

«Εμένα η καταγωγή μου είναι από την Λιτσάρδα του Αποκόρωνα και όταν πήγαινα διακοπές στη γιαγιά μου με το πολύ πρωινό λεωφορείο τότε τη δεκαετία του ’50 – ’60 θυμάμαι κάποιες φορές που μας είχαν σταματήσει κάτω από το Καλάμι, κάτω από τις Φυλακές».

Ο ίδιος ο Μανώλης Μαυράκης έλεγε συχνά ότι έχει περάσει πολλές φορές από το φως στο σκοτάδι και από το σκοτάδι στο φως.

Στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του αναφέρθηκε και στη χρήση της κοκαϊνης που έκανε στις ΗΠΑ σε ηλικία 32 ετών.

«Κάποια στιγμή πλάκα – πλάκα κάνω και την πρώτη γραμμούλα κοκαϊνης σε ηλικία 32 ετών, όταν μέχρι τότε τους κορόιδευα όλους που έκαναν ναρκωτικά. Άρχισα με το μαλακό για κάνα δυο χρόνια, νόμιζα πως ήμουν κι εγώ δεν ξέρω ποιος. Έφτασα σε ένα σημείο να κάνω τρεις μέρες συνεχόμενες ναρκωτικά χωρίς να κοιμηθώ, να παίρνω χάπια με την χούφτα μου, ν ανακατεύω και εγώ δεν ξέρω τι, να τα βάζω στη μύτη, να πίνω του σκασμού και την τρίτη μέρα συνήθως έπεφτα γονατιστός στο κρεβάτι μου μ ένα μπουκάλι βότκα, έπινα την μισή ναρκωνόμουνα και κοιμόμουν τρεις ημέρες. Μετά απ όλες τις δόξες, τις χαρές και τα πανηγύρια, αρχές του 84’ έφτασα να ζω μόνος μου σε ένα διαμέρισμα με 15 – 16 γάτες. Είχα φτάσει στο σημείο να λέω “θα ζήσω δεν θα ζήσω”. Θυμάμαι ένα φίλο μου τον Τζίμι που ερχόταν και με τάιζε για να μην πεθάνω».

Πηγές: flashnews.gr, haniotikanea.gr

Ειδήσεις σήμερα

Συναγερμός στο Πεδίον του Άρεως: Εντοπίστηκε κρανίο από υπάλληλο του Δήμου

Ηράκλειο: Άγριος ξυλοδαρμός σε βάρος μαθητή γυμνάσιου – Ψήφισε κατά της κατάληψης

Ανατροπή με το πετρέλαιο θέρμανσης – Χαμογελούν χιλιάδες δικαιούχοι, πού θα κυμανθεί φέτος η τιμή του