Με την ευκαιρία του εορτασμού αυτής της ημέρας, τέσσερις Ελληνίδες με σημαντικό έργο μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους γι’ αυτή τη σπουδαία μέρα! Είναι γυναίκες παράδειγμα προς μίμηση στον τομέα που δραστηριοποιούνται! Αυτό που τις κάνει ξεχωριστές είναι η αγάπη τους για τον άνθρωπο και η προσφορά τους σ’ αυτόν!

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ*

«Αγώνας για εκείνες που δεν ακούγεται η φωνή τους»

Γυναίκα, σήμερα, είναι να είσαι ευτυχισμένη και να πετυχαίνεις αυτό που θέλεις, χωρίς να σε εμποδίζουν τα κοινωνικά στερεότυπα;

Γυναίκα, σήμερα και πάντα, σημαίνει να είσαι αληθινή, πρωτίστως απέναντι στον εαυτό σου, στις αρχές και στην καρδιά σου. Οι έννοιες της επιτυχίας και της ευτυχίας είναι απολύτως σχετικές και εντελώς διαφορετικές για τον κάθε άνθρωπο, για την κάθε γυναίκα. Για μία γυναίκα η ευτυχία μπορεί να συνδέεται με τη δημιουργία οικογένειας, για μία άλλη με την επαγγελματική καταξίωση ή με το συνδυασμό και των δύο, καριέρας και οικογένειας. Δεν υπάρχουν κανόνες ως προς τι μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους και αυτό αποτελεί για εμένα τη μεγαλύτερη κατάκτηση: να γνωρίζει η κάθε γυναίκα πως μπορεί να πετύχει όλα όσα ονειρεύεται, χωρίς κάποιον περιορισμό εξαιτίας του φύλου της.  

Αραγε, καθώς ο κόσμος γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το ρολόι των γυναικείων δικαιωμάτων πηγαίνει πίσω;

Οι αριθμοί και οι στατιστικές αποδεικνύουν πως, δυστυχώς, οι γυναίκες έχουν πληγεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ειδικά εξαιτίας της πανδημίας. Η εργασία από το σπίτι σε συνδυασμό με τις ευθύνες της μητρότητας, ο μεγάλος αριθμός απολύσεων, ο αριθμός των κοριτσιών που εγκατέλειψαν το σχολείο, η αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και των ψυχικών νοσημάτων. Ολοι οι δείκτες επιβεβαιώνουν πως πράγματι οι γυναίκες κατέστησαν πιο ευάλωτες. Αποτελεί επομένως χρέος όλων μας να αντιστρέψουμε αυτή την τάση όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, αλλά και σε ό,τι αφορά την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικώς, καθώς αυτά αποτελούν τον πυρήνα, τον θεμέλιο λίθο του σύγχρονου πολιτισμού μας. Αν μη τι άλλο, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας υπενθυμίζει σε όλους ότι οφείλουμε να αγωνιστούμε για αυτές τις γυναίκες, των οποίων η φωνή δεν μπορεί να ακουστεί.

 Ποια λάθη χρεώνετε στον εαυτό σας και ποια επιτεύγματά σας σας έχουν δώσει την ικανοποίηση ότι πετύχατε;

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάνει λάθη. Επιλέγω να μαθαίνω από τα λάθη μου και σοφότερη να χτίζω σε νέες, πιο γερές βάσεις και να προχωρώ, πιστή στις αξίες και σε αυτό που μου υπαγορεύουν η καρδιά και το μυαλό μου.

Δίπλα στη λέξη «επίτευγμα» η εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι μία: τα χιλιάδες παιδικά χαμόγελα των παιδιών της «ΕΛΠΙΔΑΣ». Μετά από 33 χρόνια προσπαθειών, έχουμε καταφέρει 3 στα 4 παιδιά με καρκίνο να γίνονται εντελώς καλά στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων. Και αυτό είναι ένα επίτευγμα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, που από την πρώτη στιγμή ήταν και παραμένει στο πλευρό της «ΕΛΠΙΔΑΣ» και των παιδιών μας.

*Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNESCO, πρόεδρος των σωματείων «ΕΛΠΙΔΑ – Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο» και «Οραμα Ελπίδας»

ΜΑΡΑ ΖΑΧΑΡΕΑ*

«Τέλος στην αναπαραγωγή του ρατσισμού»

Τα μέσα ενημέρωσης τι ρόλο παίζουν στη διάδοση των έμφυλων στερεοτύπων και με τι πρέπει ακόμα να αντιπαλέψει το φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα;

Τα έμφυλα στερεότυπα παράγονται στην κοινωνία και αναπαράγονται στα ΜΜΕ ή και αντιστρόφως. Από τη φύση τους είναι αντιδραστικά, καθώς εμποδίζουν την αποδοχή της διαφορετικότητας και διαβρώνουν τον πλουραλισμό. Τα παρατηρούμε να διαιωνίζονται τόσο μέσα από την εικόνα όσο και μέσα από τη γλώσσα. Για παράδειγμα, οι γυναίκες συχνά αναφέρονται ως «ξανθές», «ωραίες», «μοιραίες» κ.λπ. Ακόμα και στα αστυνομικά ρεπορτάζ η περιγραφή ενός φόνου γίνεται «για τα μάτια μιας γυναίκας». Με λίγα λόγια, οι γυναίκες εισπράττουν μεγαλύτερη οικειότητα και λιγότερο σεβασμό. Είναι ενδεικτικό πως οι γυναίκες υπερέχουν αριθμητικά σε εκπομπές με lifestyle χαρακτήρα, αλλά όχι σε ενημερωτικές εκπομπές ή σε διευθυντικές θέσεις. Θα ήταν ευχής έργο εάν βάζαμε τέλος στην καθημερινή αναπαραγωγή του ρατσισμού εναντίον των γυναικών ενισχύοντας την κουλτούρα της ισότητας και της συμπερίληψης.

Πώς πιστεύετε ότι μπορεί αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη βία εναντίον των γυναικών και να πάψουν να κινδυνεύουν;

Οι δημοσιογράφοι έχουν ιδιαίτερη ευθύνη να προβάλλουν σωστά τα περιστατικά έμφυλης βίας, αποφεύγοντας τα κοινωνικά στερεότυπα. Εχουν χρέος να αναδεικνύουν τις βασικές αιτίες που προκαλούν αυτά τα φαινόμενα, όπως είναι η φτώχεια, η έλλειψη εκπαίδευσης, η καθυστερημένη – ορισμένες φορές- αντίδραση της Αστυνομίας και η έλλειψη υπηρεσιών πρόνοιας. Παρότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Οπως, για παράδειγμα, να εκλείψει η φράση «έγκλημα πάθους». Η οικογένεια έχει σημαντικό ρόλο να παίξει, όπως και το σχολείο, καθώς διαμορφώνουν συνειδήσεις και συμπεριφορές από μικρή ηλικία.

Με θυμώνει το body shaming ή όταν ακούω ότι οι γυναίκες είναι πολυμίξερ, εξαιρετικά φιλόδοξες και επίμονες. Επιτέλους, θα πάψουν να μας βάζουν ταμπέλες;

Σε μία εποχή όπου το «φαίνεσθαι» είναι σημαντικότερο του «είναι» δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει που το body shaming έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας. Τα μέσα ενημέρωσης, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι διαφημίσεις μάς προτρέπουν μονίμως να ασχοληθούμε με την εξωτερική μας εμφάνιση, αλλά όχι με τον εσωτερικό μας κόσμο. Με ενοχλούν οποιεσδήποτε διακρίσεις και αποκλεισμοί, είτε έχουν να κάνουν με την εμφάνιση, το φύλο είτε με τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

*Δημοσιογράφος

ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ*

«Τα στερεότυπα, αντί να βοηθήσουν, εντέλει μας υποτιμούν»

Αμέτρητα στερεότυπα… γυναικεία λογοτεχνία, γυναίκες επιχειρηματίες της χρονιάς, γυναίκα πρόεδρος και η συνήθης διαπίστωση… άλλο ένα ανδρικό φρούριο έπεσε. Θα καταφέρουμε, επιτέλους, να σπάσουμε τις γυάλινες οροφές και να μην μας αντιμετωπίζουν ως αδύναμο φύλο;

Ακριβώς αυτό! Τα στερεότυπα! Στερεότυπα που ενώ θέλουν να βοηθήσουν τις γυναίκες, εντέλει τις υποτιμούν. Γυναικεία λογοτεχνία! Γυναίκα δήμαρχος! Λες και πρόκειται για κάποιο ζωικό είδος που επιτέλους τα κατάφερε. Για μία έκπληξη!

Να μιλάμε, όμως, πάντα για ανθρώπους, όχι για φύλα, μόνο όταν συμβεί αυτό το αυτονόητο, το πρόβλημα της γυναίκας θα έχει λυθεί, θα έχει κατανοήσει τη θέση της, θα έχουν γενικά αποδεχθεί ότι η ζωή είναι ανθρώπινη και όχι ανδρική ή γυναικεία και, κυρίως, θα βρει την εσωτερική της ασφάλεια. Μία ασφαλής γυναίκα μπορεί να τα έχει όλα! Αυτή ήταν πάντοτε η πίστη μου.

Οι γυναίκες έχουν «φωνή», μπορούν να μιλήσουν, να απευθυνθούν στους ειδικούς και να λάβουν ουσιαστική στήριξη;

Μα και βέβαια κάθε γυναίκα μπορεί να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς. Είναι γνωστό ότι σε ειδικούς, σε αναλυτές, σε ψυχολόγους πάνε κυρίως γυναίκες. Οπως πολύ μεγάλος αριθμός ψυχολόγων και θεραπευτών είναι γυναίκες.

Οι γυναίκες μιλούν πολύ πιο άνετα για τα προσωπικά τους θέματα από τους άνδρες. Διαβάζουν βιβλία, πάνε σε διαλέξεις, παλεύουν για αλήθειες σχέσεων, για τη λύτρωσή τους. Κατά κανόνα, όταν μία παντρεμένη γυναίκα ερωτευτεί, θα ζητήσει ευκολότερα διαζύγιο, όταν ένας άνδρας ερωτευτεί, θα κάνει αγώνα να κρατήσει και τη σύζυγό του και τον έρωτά του. Αυτό λένε οι στατιστικές.

Καταθέστε μία αλήθεια και ένα μύθο που πιστεύετε για τη γυναικεία φύση σας!

Οι γυναίκες, πάνω από όλα, θέλουν να αγαπηθούν, η ισχύς έρχεται δεύτερη. Το ίδιο και οι άνδρες, όλοι οι άνθρωποι της γης από αγάπη και για αγάπη γεννήθηκαν κι αυτό είναι το θεμέλιο της ύπαρξής τους, της υγείας τους. Οι εξουσίες είναι υποκατάστατα για την απουσία αγάπης. Για την ελλειμματική αγάπη, για τις άσχημες, αλλοιωμένες σχέσεις.

Οταν αγαπιέσαι είσαι πλήρης και δυνατή-δυνατός. Ομως πολύ δύσκολα επιτυγχάνονται αγαπητικές, αυθεντικές σχέσεις στον κόσμο μας και ακολουθούν οι συγκρούσεις για τα δικαιώματα. Με οργή, με ένταση, λόγω της στέρησης.

Είναι λογικό, εάν στη θέση της αγάπης εισχωρεί η εκμετάλλευση, να επαναστατείς σε κάθε τομέα του βίου. Λογικό, αλλά πικρό και ανικανοποίητο. Amor omnia…

*Συγγραφέας

ΒΑΣΩ ΒΑΡΤΕΛΑ*

«Δεν κρίνεται από το φύλο ο γιατρός»

Σ’ έναν ανδροκρατούμενο χώρο εργασίας, εσείς πώς καταφέρατε να διακριθείτε; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;

Κακά τα ψέματα, η λέξη καρδιολόγος είναι συνδεδεμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο με την εικόνα του άνδρα με την άσπρη μπλούζα και το στηθοσκόπιο γύρω από το λαιμό. Αυτή η κλασική, στερεοτυπική εικόνα είναι αναμενόμενο να αποθαρρύνει μία γυναίκα από το να διεκδικήσει τη θέση της σε ένα χώρο εργασίας όπου οι στατιστικές είναι συντριπτικά υπέρ των ανδρών. Ωστόσο, επειδή η Ιατρική δεν μπορεί να είναι «πεδίο μάχης» μεταξύ ανδρών-γυναικών, ουδέποτε θεώρησα τον εαυτό μου ως μειονότητα και τούτο διότι ο γιατρός δεν χαρακτηρίζεται από το φύλο, αλλά από τη γνώση, την ικανότητα και τη διάθεση για προσφορά. Με γνώμονα την πεποίθησή μου αυτή και εφόδιο την επιμονή μου να πετύχω, πορεύτηκα με σκληρή δουλειά, συνεχή μελέτη και διαρκή εξειδίκευση προς την εκπλήρωση του στόχου μου, τον οποίο συνεχίζω να πιστεύω και να υπηρετώ αφοσιωμένα μέχρι σήμερα. 

Οι γυναίκες είναι αυτές που καθορίζουν πλέον το ρόλο τους μέσα στην κοινωνία του 21ου αιώνα;

Από παλιά, η δύναμη και η θέληση μίας γυναίκας δεν είναι εύκολο να υποσκελισθεί, πόσω μάλλον στις μέρες μας, που οι δυνατότητες μόρφωσης και επαγγελματικής και κοινωνικής εξέλιξης είναι σαφώς περισσότερες. Συνεπώς, στην εποχή μας, ο ρόλος της γυναίκας ως μάνας και επαγγελματία δεν ετεροκαθορίζεται πλέον, αλλά μόνο μέσα από την ίδια μπορεί να μορφοποιηθεί και να επικρατήσει.

Ποιο μότο κάνατε σημαία στη ζωή σας;

Οσο μεγαλύτερη η δυσκολία τόσο μεγαλύτερη η πρόκληση…

*Καρδιολόγος ΜΕΘ στο «Ωνάσειο»

Ειδήσεις σήμερα