Στο μεταξύ, η περίοδος αβεβαιότητας που εκτιμάται ότι θα περάσει η Τουρκία, καθώς και η χειροτέρευση των σχέσεων Ε.Ε.-Αγκυρας εξαιτίας των αντιδημοκρατικών μέτρων Ερντογάν, αυξάνει τους φόβους για νέο μεταναστευτικό – προσφυγικό κύμα προς την Ελλάδα, αλλά και για φρένο στις επαναπροωθήσεις μεταναστών. Πολύ περισσότερο, αφού η Τουρκία είναι πια βεβαιωμένα «μη ασφαλής» χώρα.
Κόντρα ΗΠΑ – Ερντογάν
Εξίσου ρευστή είναι η κατάσταση και στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας, κάτι που δημιουργεί κινδύνους, όχι μόνον για τις διμερείς σχέσεις, αλλά και για τη συνοχή του ΝΑΤΟ. Η Αγκυρα προέβη στην πρωτοφανή ενέργεια να αποκλείσει ουσιαστικά την αεροπορική βάση στο Ιντσιρλίκ, στην οποία, μάλιστα, υπάρχουν αμερικανικά πυρηνικά όπλα. Εκεί, εκτός από τουρκικές δυνάμεις, εδρεύουν αμερικανο-ΝΑΤΟϊκές, ενώ είναι το κύριο αεροπορικό ορμητήριο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Για αρκετές ημέρες βρέθηκε χωρίς ρεύμα και ανεφοδιασμό. Συνελήφθη επίσης ο Τούρκος διοικητής της, ως πραξικοπηματίας.
Σε όλα αυτά να προστεθούν οι κατηγορίες Ερντογάν σε βάρος της Ουάσιγκτον για «στήριξη» στο πραξικόπημα, καθώς και το αίτημα για έκδοση του Γκιουλέν, ο οποίος ζει στις ΗΠΑ (Πενσιλβάνια). Ο Φετουλάχ Γκιουλέν, πρώην ιμάμης και ιδεολογικός – «πνευματικός» καθοδηγητής του Ερντογάν, με τον οποίο ουσιαστικά από κοινού έστησαν το «ισλαμικό κίνημα» στην Τουρκία, χαρακτηρίζεται από τον Τούρκο πρόεδρο ως ο μεγαλύτερος εχθρός του. Ο Γκιουλέν, σύμφωνα με αναλυτές, θεωρείται «ισλαμιστής», αλλά με έντονα τα στοιχεία του τουρκικού εθνικισμού. Τον Ερντογάν, από την άλλη, τον χαρακτηρίζουν ως «ισλαμιστή», ταυτισμένο όμως με τη «διεθνοποιημένη» ιδεολογία των «Αδελφών Μουσουλμάνων» και συνώνυμο του «νεο-οθωμανισμού». Ως εκ τούτου, έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία τι θα σηματοδοτήσει για την ευρύτερη γεωπολιτική «γειτονιά» μας η επικράτηση Ερντογάν, εάν πράγματι τα καταφέρει. Σε όλο αυτό το σκηνικό, όπως είναι φυσικό, αναβαθμίζεται και ο ρόλος της ναυτικής ΝΑΤΟϊκής δύναμης που περιπολεί στο Αιγαίο.
Πάντως, κατά τις εκτιμήσεις διπλωματικών κύκλων της χώρας μας, θα μεσολαβήσει περίοδος «εσωστρέφειας» στην Τουρκία. Πόσω μάλλον αφού η χώρα εμφανίζεται να είναι διχασμένη. Να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Ερντογάν κάνει λόγο για πιθανότητα νέου πραξικοπήματος εναντίον του. Ουδείς, ωστόσο, μπορεί να πει με βεβαιότητα αν κινδυνολογεί για να δικαιολογήσει την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και τα σκληρά μέτρα εναντίον των αντιπάλων του ή πράγματι υπάρχει τέτοιος κίνδυνος.
Στρατιωτική ετοιμότητα
Διαζύγιο «βόμβα»: Χώρισαν Νικόλαος Γλύξμπουργκ και Τατιάνα Μπλάτνικ – Η ανακοίνωση της οικογένειας
Αντίστοιχες εκτιμήσεις γίνονται και από την ελληνική στρατιωτική ηγεσία. Κι αυτό διότι, εξαιτίας των μαζικών «καρατομήσεων» σε όλα τα Σώματα των Ενόπλων Δυνάμεων της γείτονος, από τις ηγεσίες έως τη βάση τους, έχει επηρεαστεί η οργανωτική και η μαχητική ισχύς τους. Αλλωστε, από τη στιγμή που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα και μεσολάβησε το κύμα συλλήψεων στρατιωτικών, οι τουρκικές Ε.Δ. εμφανίζουν εικόνα… «ακινησίας».
Είναι ενδεικτικό ότι, όχι μόνον δεν βγαίνουν πολεμικά πλοία και μαχητικά αεροσκάφη για παραβιάσεις του ελληνικού θαλάσσιου και εναέριου χώρου, αλλά ούτε καν «ξεμυτίζουν» από τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Μόνον κάποια αεροσκάφη και ελικόπτερα καταγράφονται στις οθόνες των ελληνικών και «συμμαχικών» ραντάρ να ίπτανται πάνω από τουρκικό έδαφος, το πιθανότερο εκτελώντας αποστολές «εκκαθάρισης» αντιπάλων. Το ίδιο και κάποια σκάφη της τουρκικής Ακτοφυλακής, τα οποία περιπολούν για να εμποδίσουν στρατιωτικούς να περάσουν σε ελληνικά νησιά. Από τη μεριά τους, οι ελληνικές Ε.Δ. βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα. Επίσης, έχουν «αποδεσμευτεί κανόνες εμπλοκής» σε περίπτωση σοβαρού επεισοδίου, αν και εκτιμάται ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να συμβεί στην παρούσα.
Ο Τούρκος πρέσβης
Παρά ταύτα, ο Τούρκος πρέσβης στην Ελλάδα, Κερίμ Ουράς, προέβη σε μια μάλλον χοντροκομμένη, και σίγουρα διόλου «λεπτή – διπλωματική» παρέμβαση, ως επιβάλλεται εκ της θέσεώς του. Κάνοντας επίδειξη αδιαφορίας για το εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές Δίκαιο, ούτε λίγο ούτε πολύ, «απαίτησε» από την Ελλάδα την -εδώ και τώρα- έκδοση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που ζήτησαν άσυλο στη χώρα μας, «προειδοποιώντας» πως, σε αντίθετη περίπτωση, «αυτό δεν θα βοηθήσει στις σχέσεις των δυο χωρών». Ο Κ. Ουράς μάλλον εμφανίστηκε βασιλικότερος του βασιλέως. Πόσω μάλλον αφού, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, ο ίδιος, «ικανός διπλωμάτης καριέρας», «πολύ καλός γνώστης του Κυπριακού», «από μητέρα Βρετανίδα», δεν φαίνεται να ανήκει στην «τάση Ερντογάν».
Θανάσης Αργυράκης
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής