Το ισραηλινό χτύπημα σκότωσε επίσης άλλους δύο διοικητές των Ταξιαρχιών Izzeldine Al-Qassam της Χαμάς και τέσσερις άλλους ισλαμιστές μαχητές. Από το 2017 μέχρι τη δολοφονία του, ο Αρούρι υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς. Ιδρυσε και διηύθυνε το παράρτημα των Ταξιαρχιών Qassam της Χαμάς στη Δυτική Οχθη και έχει επαινεθεί από τη Χαμάς ως ένας από τους «αρχιτέκτονες της επιχείρησης της 7ης Οκτωβρίου». Σύμφωνα με διαρροές από συνεδρίαση του Ισραηλινού Υπουργικού Συμβουλίου, τον Αύγουστο του 2023 προτάθηκε οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις να επιστρέψουν (στις αρκετά αμφισβητούμενες και χωρίς να επιφέρουν καταλυτικά αποτελέσματα) στοχευμένες δολοφονίες ανώτερων μαχητών, όποτε όλοι -συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Αρούρι- κατάλαβαν ότι ήταν στον κατάλογο για εκκαθάριση. Κατά συνέπεια, ο σύμμαχος του Αρούρι, ο ισχυρός γ.γ. της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, είπε στις 3 Ιανουαρίου ότι η δολοφονία Ιρανού, Παλαιστινίου ή άλλου Αραβα στον Λίβανο θα τύχει πολύ σκληρής απάντησης (η οποία προφανώς αναμένεται).
Δήλωσε επίσης ότι η Χεζμπολάχ «δεν θα δεχόταν καμία αλλαγή στους υπάρχοντες κανόνες εμπλοκής και ότι οι Ισραηλινοί πρέπει να το καταλάβουν αυτό». Αμέσως μετά τη δολοφονία του Αρούρι, η Χεζμπολάχ εξέδωσε μία δήλωση που απηχούσε την ομιλία του Νασράλα τον Αύγουστο του 2023, χαρακτηρίζοντας το ισραηλινό χτύπημα ως «έγκλημα» και μέρος μιας «πολιτικής εκκαθάρισης όλων όσοι σχεδίασαν, εκτέλεσαν ή υποστήριξαν την ηρωική επιχείρηση “Πλημμύρα στο Αλ Aκσα”». Η Χεζμπολάχ υποστήριξε περαιτέρω ότι το χτύπημα του Ισραήλ ήταν μια «επικίνδυνη επίθεση εναντίον του Λιβάνου και εξέλιξη στον πόλεμο μεταξύ του ισραηλινού εχθρού και του Αξονα της Αντίστασης, και η Χεζμπολάχ δεν μπορεί να επιτρέψει να περάσει χωρίς απάντηση και τιμωρία».
Ο Nασράλα, στην προ τετραημέρου ομιλία του για την 4η επέτειο από την εκτέλεση Σολεϊμανί από τους Αμερικανούς στη Βαγδάτη, επηρεάζεται από την Τεχεράνη, άρα μένει να δούμε πόσο δυνατά θα επιτρέψει στα όπλα της Χεζμπολάχ να βρυχηθούν πάνω από τον Αρούρι. Οποια κι αν θεωρεί η οργάνωση ως «κατάλληλη απάντηση στη δολοφονία του», αυτή τη στιγμή περιορίζεται από τις πραγματικότητες του Λιβάνου: συγκεκριμένα, την οικονομική ελεύθερη πτώση και την εγκατάλειψη από τους παραδοσιακούς χρηματοδότες της χώρας εν μέσω ενός ακόμη ατέρμονου πολιτικού και κυβερνητικού αδιεξόδου. Η Χεζμπολάχ γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της λαϊκής υποστήριξης για τη μακροζωία και την ανθεκτικότητά της, ενώ μία ακραία κίνησή της κινδυνεύει να προκαλέσει ευρύτερες προεκτάσεις και επιπτώσεις στην περιοχή.
Τα σενάρια και οι επιλογές για εκδήλωση επιθέσεων
Η Χεζμπολάχ είναι απίθανο να κηρύξει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, ακόμη και για κάποιο τόσο σημαντικό πρόσωπο για τις επιχειρήσεις του «Αξονα της Αντίστασης», όπως ο Σαλέχ αλ Αροούρι. Αντίθετα, όπως έκανε αφότου το Ισραήλ σκότωσε τον στρατηγό της Δύναμης Quds του IRGC, Razi Mousavi, στις 25 Δεκεμβρίου 2023, η οργάνωση πιθανότατα θα κλιμακώσει προσωρινά την ένταση των αδιάκοπων επιθέσεών της στο Βόρειο Ισραήλ (ίσως για μεγαλύτερη διάρκεια), ενώ προσπαθεί σκληρότερα να αντλήσει αίμα από το Ισραήλ.
Η Χεζμπολάχ έχει επίσης άλλες έμμεσες επιλογές που μπορεί να ενεργοποιήσει. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, η ομάδα έχει λάβει υπόψη τους περιορισμούς της οικονομικής κατάρρευσης του Λιβάνου στις δραστηριότητές της, αναθέτοντας τις επιθέσεις της κατά του Ισραήλ σε παλαιστινιακές οργανώσεις [κυρίως τα παρακλάδια της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ (PIJ) στη Δυτική Οχθη, αλλά και σε αυτούς που ενεργούν από τον Λίβανο]. Αυτό επέτρεψε στη Χεζμπολάχ να συνεχίσει να αιμορραγεί το Ισραήλ, διατηρώντας παράλληλα αρκετή «εύλογη άμεση άρνηση ώστε να αποφευχθεί το πλήρες βάρος των συνεπειών».
Η Χεζμπολάχ διατήρησε αυτή την προσέγγιση και μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023, διευκολύνοντας τις επιθέσεις με ρουκέτες και τις εισβολές της Χαμάς και της PIJ από τον Λίβανο στο Ισραήλ. Τώρα που οι παλαιστινιακές τρομοκρατικές φατρίες απείλησαν να εκδικηθούν για τον Αρούρι «σε όλα τα μέτωπα», η Χεζμπολάχ είναι πιθανό να διευκολύνει και πάλι τη χρήση του λιβανικού εδάφους από τους Παλαιστίνιους εταίρους της για να εκδικηθούν για τον δολοφονηθέντα διοικητή τους.
Μια άλλη έμμεση επιλογή είναι να μιμηθεί τη συμπεριφορά της όταν το Ισραήλ δολοφόνησε τον πρώην γενικό γραμματέα της, Abbas al Musawi το 1992. Εκείνη την εποχή, η οργάνωση απέφυγε τα αντίποινα στα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ και ξεκίνησε μια εκστρατεία παγκόσμιου τρόμου, στοχεύοντας το μαλακό υπόβαθρο του Ισραήλ: δηλαδή ισραηλινές διπλωματικές αποστολές και εβραϊκές κοινότητες της διασποράς.