Fake news τα οποία άλλοτε σκοπίμως αλλοιώνουν την πραγματικότητα κι άλλοτε έχουν πιο «επαγγελματικό» στόχο: Τη δολοφονία χαρακτήρων. Η βροχή των fake news συμπίπτει με μια περαιτέρω ενθάρρυνση της πολιτικά άξεστης και αγοραίας συμπεριφοράς, όπως π.χ. του συνήθως μετριοπαθούς Ν. Αθανασίου, ο οποίος χαρακτήρισε τον Κ. Μητσοτάκη «δολοφόνο». Συγχρονίζεται όμως και με σειρά κυβιστήσεων. Από τη θριαμβευτική υποδοχή του προς…διαγραφή Π. Πολάκη, ο οποίος θα ήταν…σίγουρα εκτός ψηφοδελτίων, μέχρι την πρόσκαιρη διακοπή της αποχής του ΣΥΡΙΖΑ από τις ψηφοφορίες της Βουλής, για να ψηφίσει τα μέτρα υπερ των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών.

Ενίοτε τα fake news παίρνουν τη μορφή κραυγαλέων λογικών αντιφάσεων. Οπως π.χ. του κατά τεκμήριο σοβαρού Ε. Τσακαλώτου, ο οποίος την ίδια στιγμή που ισχυρίζεται ότι «η οικονομία δεν πάει καλά», μπαίνει κι αυτός στο χορό των ανέξοδων παροχών, με υποσχέσεις για αυξήσεις σε συνταξιούχους και εργαζομένους. Παράλληλα ο ίδιος ο Α. Τσίπρας συνεχίζει την απόπειρα εργαλειοποίησης των θεσμών και των Ανεξάρτητων Αρχών -τις οποίες ελέγχει- για να επαναφέρει την ατζέντα, εκεί που ήδη έχει παίξει κι έχει χάσει, στις υποκλοπές. Αν κοιτάξει κανείς από ψηλά το σύνολο της πολιτικής συμπεριφοράς του ΣΥΡΙΖΑ μετά την τραγωδία των Τεμπών, θα δει την εξής καθαρή εικόνα: Στην αρχή σαστισμένος από την ανέλπιστη «ευκαιρία» της τραγωδίας προσπάθησε να οικειοποιηθεί τους νεκρούς. Εν συνεχεία μια άγαρμπη προσπάθεια να πείσει ότι ο αποκλειστικός υπεύθυνος είναι η Ν.Δ., φτάνοντας στο προκλητικό σημείο να υψώσει ασπίδα υπεράσπισης στον καταφανώς ένοχο σταθμάρχη της Λάρισας. Κι όταν και οι δύο πολιτικά δόλιες προσπάθειες τυμβωρυχίας απέτυχαν παταγωδώς (το είδε να αποτυπώνεται και στη δημοσκοπική καθήλωσή του), το γυρίζει στο γνωστό «τσάμικο»: Fake news, παροχολογία, τοξικότητα, διχασμός, εχθροπάθεια και λαϊκισμός.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό, αφού γνωρίζει ότι αυτή συνταγή κάηκε ολοσχερώς το 2015; Μια εύκολη απάντηση είναι η συνήθεια ή κατά τον ποιητή «στα παλιά ελλείψει νέων». Υπάρχει όμως και μια πιο σύνθετη απάντηση. Η Κουμουνδούρου -με τη βοήθεια των εκλογολόγων της-διαπιστώνει ότι είναι αδύνατον οι επικείμενες εκλογές να είναι μονοθεματικές με τα Τέμπη. Ταυτοχρόνως, ανεξαρτήτως αν κάνει πως δεν καταλαβαίνει, στο πλαίσιο μιας «μετριοπαθούς» στάσης, η προβληματική ούτως ή άλλως πρόταση του Ν. Ανδρουλάκη θρυμματίζει την «προοδευτική κυβέρνηση». Χωρίς και το ΜέΡΑ25 στο άθροισμα, είναι και μαθηματικά αδύνατον -με τα υπάρχοντα δεδομένα και με απλή αναλογική- να προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν ο Α. Τσίπρας δεχθεί να μην είναι πρωθυπουργός.

Κι αφού καούν οι εκλογές της απλής αναλογικής, το μείζον δίλημμα εν όψει των δεύτερων εκλογών θα διογκωθεί κι άλλο: Ποιος μπορεί να εξασφαλίσει σταθερότητα ή να συνεχίσει το «οικονομικό θαύμα» -κατά Bloomberg- της πρωταθλήτριας στην ανάπτυξη; Ποιος μπορεί να εξασφαλίσει την επενδυτική βαθμίδα που σημαίνει χαμηλότερο κόστος δανεισμού για τη χώρα και τον πολίτη; Ποιος μπορεί να συγκρουστεί μα το «βαθύ κράτος» που είναι γέννημα-θρέμμα του αριστερόστροφου εργατοπατερισμού και του ελέγχου των αρμών της εξουσίας; Σε αυτά ο Α. Τσίπρας έχει να αντιτάξει λεφτόδεντρα, προσωπική αναξιοπιστία και τον Πολάκη. Αναγκαστικά συσπειρώνεται σε μια τακτική, η οποία αποσκοπεί απλώς και μόνο μήπως ο Α. Τσίπρας μπορέσει να διαχειριστεί την 6^η ήττα του.

ΑΙΧΜΗ

ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΩΝ ΑΕΙ

Είναι μια καθόλου τυχαία καθηγήτρια του Τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Λέγεται Βάνα Νικολαΐδου-Κυρανίδου και εκτός από άριστη εκπαιδευτικός, είναι και πολίτης με άποψη και δημόσιο λόγο, τον οποίο δεν διστάζει να εκφέρει, όπως πολλοί συνάδελφοί της. Οι οποίοι λουφάζουν και σπαταλούν πολύ χρόνο σε δημόσιες σχέσεις ακόμα και με συλλογικότητες, για να εξασφαλίσουν την «ησυχία» τους. Ισως και την επανεκλογή τους.

Η κ. Νικολαΐδου-Κυρανίδου έγραψε στο FB κάτι πολύ λογικό και προφανές για όσους δεν έσπευσαν ασεβώς να οικειοποιηθούν τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Εγραψε ότι οι κινητοποιήσεις για το δυστύχημα στα Τέμπη δεν μπορεί να έχουν τοξικότητα ή βία, καθώς αυτά δεν συνάδουν με καμία διαμαρτυρία, πολλώ δε μάλλον με ένα συλλαλητήριο για μια εθνική τραγωδία. Αυτό ήταν.

Κάποια παλικάρια φοιτητές μέλη μιας κίνησης «ΣΑΦ-ΕΑΑΚ/Συνεργασία Ανεξαρτήτων Φιλοσοφικής», πρώτα πήγαν στο γραφείο της και της ζήτησαν «να τοποθετηθεί για την αισχρή ανάρτησή της σε σχέση με την κρατική δολοφονία των Τεμπών» και μετά… απαίτησαν την παραίτησή της! Η γελοιότητα ασφαλώς δεν πέρασε και με την αντίδραση της κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής, ωστόσο πρόλαβαν να πουν στην καθηγήτρια, «άλλη φορά να προσέχετε τι γράφετε». Δικαίως η Βάνα Νικολαΐδου-Κυρανίδου δήλωσε στην «Καθημερινή», «μου θυμίζουν τάγματα εφόδου». Γιατί αυτή η συμπεριφορά, όποιο τίτλο κι αν έχει στην προμετωπίδα της, δεν κάνει τίποτα άλλο απ’ αυτό που έκαναν τα τάγματα εφόδου. Μειοψηφίες που εκφοβίζουν και τρομοκρατούν επιβάλλοντας τη φίμωση. Η οποία -ω του θαύματος!- συνεπικουρείται εμμέσως από τη σιωπή των αμνών-καθηγητών, οι οποίοι ανέχονται αυτή τη φασιστική συμπεριφορά.

Αλαλούμ… Αδρουλάκη

Μετά την άλυτη «πρόταση-γρίφο» που έκανε ο Ν. Ανδρουλάκης για τη διακυβέρνηση του τόπου, πήγε στην Σπάρτη. Κι όπως μου λένε στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ., αντί να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, «τα μπουρδούκλωσε» περισσότερο. Στις ερωτήσεις, «τι ακριβώς είπε;» ουδείς ήταν σε θέση να πει κάτι συγκεκριμένο. Ισως η εξήγηση βρίσκεται στην εκτίμηση έμπειρου κομματικού στελέχους με πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ του, ο οποίος αποδίδει το αλαλούμ στο περιβάλλον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στη «συνδικαλιστική νοοτροπία» που διακατέχει και τον ίδιο και τη νέα Χ. Τρικούπη. «Ρωτώντας πας στην Πόλη», αλλά δεν μπορείς να φτάσεις στα άδυτα των κλειστών συσκέψεων, οι οποίες, ενώ υποτίθεται παράγουν πολιτική και τακτική, φέρνουν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. στο επίκεντρο ενός δημόσιου διαλόγου, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν είναι υπερ του. Ρωτώντας όμως μαθαίνεις και μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Μέσα στο γενικό αλαλούμ που επικράτησε με τις δηλώσεις του Α. Λοβέρδου και την περίεργη απάντηση-διαρροή από τη Χ. Τρικούπη, δεν υπήρξε η παραμικρή επικοινωνία με το βουλευτή και πρώην υπουργό…

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Αφού όπως είπαν, συνεχίζοντας τον «αγώνα» δεν άλλαξε τίποτα για τους ηθοποιούς, γιατί πήραν πίσω τις παραιτήσεις τους οι καθηγητές της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου; Παραιτήσεις με ημερομηνία λήξεως; Βολικό;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Υπάρχει άλλο κόμμα που να νοιάζεται για τα συμφέροντα μιας τράπεζας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ για την EUROBANK;

ΑΠΟΡΙΕΣ -3

Δηλαδή ο Ερντογάν μάς συνεχάρη γιατί πριν από 202 χρόνια αποτινάξαμε τον τουρκικό ζυγό;

ΑΠΟΡΙΕΣ -4

Ο Ν. Φίλης που προτείνει συμφωνία με την Τουρκία κατά το «πρότυπο των Πρεσπών», με τις Κυκλάδες τι να σκέπτεται;