Η προεκλογική περίοδος αναμένεται σφοδρή, όχι μόνο γιατί έτσι συμβαίνει σε όλο τον κόσμο όταν στήνονται κάλπες, αλλά γιατί στη δική μας περίπτωση η αξιωματική αντιπολίτευση, που πάντα έχει ως αποστολή την ανάληψη της εξουσίας, βρίσκεται μακριά από το κυβερνών κόμμα. Η επιλογή που έχει απομείνει στον Τσίπρα είναι να γκριζάρει την εικόνα της κυβέρνησης με συνεχείς καταγγελίες και εμμονή στη σκανδαλολογία. Οπως λένε και κάποιοι έμπειροι στα (πολιτικά) καφενεία, όταν δεν μπορούν να κερδίσουν την παρτίδα οι πιο οξύθυμοι, σπεύδουν να χαλάσουν το τάβλι.
Και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει ότι δεν έχει άλλη ευκαιρία μπροστά του. Το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με τις «παροχές» των δεκάδων δισεκατομμυρίων δεν το υποστηρίζουν πια ούτε τα στελέχη του, οι έρευνες που έχει στα χέρια του ο κ. Τσίπρας δείχνουν ότι οι πολίτες εμπιστεύονται τον Μητσοτάκη για την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Συνολικά, στο γήπεδο της οικονομίας, ο Τσίπρας χάνει άμα τη εμφανίσει. Επομένως, αυτό που απομένει στην Κουμουνδούρου είναι να «κοντύνει» με κάθε μέσο το κυβερνών κόμμα, με απώτερο στόχο να εμποδίσει την αυτοδυναμία της Ν.Δ. στις δεύτερες κάλπες.
Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ περιμένουν στη γωνία της κάλπης. Εάν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι άσχημο, θα υπάρχουν διεργασίες όσο κι αν ο κ. Τσίπρας έχει φροντίσει από τώρα να ελέγξει τα νώτα του έχοντας με το μέρος του τις κρίσιμες πλειοψηφίες στα κομματικά όργανα. Για αυτό και η ηγετική ομάδα καταφεύγει στο «καταστροφικό παιχνίδι», με ακρότητες ή και χυδαιότητες. Πρόσφατη είναι η επίθεση που εξαπέλυσαν κατά της κυβέρνησης τα κομματικά τρολ με αφορμή την υπόθεση της 12χρονης στα Σεπόλια.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
«Επιχείρηση Γης Μαδιάμ» που θα έλεγε και ο ανεπανάληπτος φαλακρός πράκτωρ Θου-Βου. Πώς, όμως, μπορεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση ένα ναρκοπέδιο γεμάτο τοξικές βόμβες; Με γρήγορα αντανακλαστικά και τεκμηριωμένες απαντήσεις σε όλα τα πυροτεχνήματα της Κουμουνδούρου, με ανάδειξη του κυβερνητικού έργου και σύγκριση των πεπραγμένων της σε σχέση με την περίοδο Τσίπρα. Και κυρίως με σχέδιο για την επόμενη μέρα.
Αντιπολίτευση με τα κοινόχρηστα
Ποιος είναι ο ορισμός της απόγνωσης; Να είσαι αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης και λίγους μήνες πριν από τις εκλογές να προσπαθείς να ρίξεις την κυβέρνηση με ατζέντα τα «κοινόχρηστα» υπουργού. Το βασικό πρόβλημα του Τσίπρα είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτών έχει πια εδραιωμένη άποψη ότι δεν είναι ικανότερος του πρωθυπουργού στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων. Για αυτό και είναι εδραιωμένο το προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, οι ψηφοφόροι μπορεί να γκρινιάζουν για την ακρίβεια ή τις ολιγωρίες, όμως όταν καλούνται να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα για το ποιος μπορεί να κάνει τη δουλειά ώστε να πάει η χώρα μπροστά, επιλέγουν Μητσοτάκη έναντι του Τσίπρα. Για αυτό και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγει στην αντιπολίτευση των κοινοχρήστων. Εκτός εάν γυρίσει το παιχνίδι με τον νεοαποκτηθέντα Στέφανο Τζουμάκα, που ανέλαβε τον στρατηγικό σχεδιασμό του κόμματος.