Ο κ. Πολ Ευμορφίδης είναι γνωστός ως ο επιχειρηματίας που δημιούργησε την Coco-Mat, μια εταιρία με ιδιαίτερη ευαισθησία στο περιβάλλον. Βέβαια, ο ίδιος δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία όταν έχτισε ένα ξενοδοχείο κοντά στην Ακρόπολη και σήκωσε αυθαίρετα έναν όροφο πάνω από το επιτρεπόμενο ύψος δόμησης.

ΤΟΤΕ, είχε γίνει χαμός. Η υπόθεση κατέληξε στη Δικαιοσύνη. Δεν γνωρίζω τι ακριβώς έγινε. Ενα πράγμα, πάντως, είναι βέβαιο. Ο αυθαίρετος όροφος δεν γκρεμίστηκε. Κάθε φορά που περνάω από εκεί, το πανύψηλο γκλαμουράτο ξενοδοχείο στέκει πιο ψηλό από όλα τα υπόλοιπα κτίρια στην περιοχή.

ΠΡΙΝ από λίγες ημέρες «έμαθαν» τον κ. Ευμορφίδη και όσοι Ελληνες δεν τον γνώριζαν. Πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο, στο επίσημο δείπνο προς τιμήν του βασιλικού ζεύγους της Ολλανδίας, φορώντας ένα ζευγάρι παντόφλες.

ΑΝΟΙΞΕ, λοιπόν, η κουβέντα. Λένε κάποιοι, «μα ο κ. Ευμορφίδης είναι εναλλακτικός, έτσι ντύνεται, έτσι κυκλοφορεί στην καθημερινότητα». Εννοείται πως είναι δικαίωμά του να επιλέγει την περιβολή που ο ίδιος επιθυμεί.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, μια διαφορά. Σε αυτή τη χώρα δεν βάζει ο κάθε κ. Ευμορφίδης τους κανόνες. Ή μήπως, τελικά, τους βάζει; Γιατί, όπως έχτισε έναν αυθαίρετο όροφο στο ξενοδοχείο του δίπλα στην Ακρόπολη, έτσι φόρεσε και την «αυθαίρετη» παντόφλα και μπήκε στο Προεδρικό Μέγαρο.

ΑΝ υπήρχαν νόμοι και κανόνες, τότε δεν θα έπρεπε καν να είχε χτιστεί ο αυθαίρετος όροφος. Ή ακόμα κι αν χτίστηκε, θα έπρεπε να είχε υποχρεωθεί να τον γκρεμίσει. Οπως κάποιος θα έπρεπε να του είχε ρίξει «πόρτα» στο Προεδρικό.

ΓΙΑΤΙ μπορεί σε κάποιον να αρέσει να κυκλοφορεί ξυπόλυτος ή φορώντας τα εσώρουχά του. Μπορεί να πάει στο Προεδρικό Μέγαρο… γυμνός; Πόση γραφικότητα να αντέξει πια αυτή η χώρα;

ΚΑΙ δεν τίθεται θέμα «εναλλακτικότητας». Ούτε ότι ο κάθε κ. Ευμορφίδης είναι πολύ «προχωρημένος».

ΣΤΗΝ πραγματικότητα, άλλο είναι το θέμα. Σε αυτή τη χώρα ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Χωρίς καμία επίπτωση.

Ο κ. Ευμορφίδης αποτελεί το μοντέλο, το «όνειρο» ενός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας. Αυτό που έχει ονομαστεί «Νεοέλληνας».

ΕΙΝΑΙ αυτός ο πολίτης που…

ΜΠΟΡΕΙ να χτίζει αυθαίρετα και μετά να τα νομιμοποιεί. Μπορεί να παρκάρει όπου βρει και μετά να σβήνει την κλήση. Μπορεί να μη δηλώνει μεγάλο μέρος από τα εισοδήματά του και ενώ «επίσημα» φαίνεται ότι ζει κάτω από το «όριο της φτώχειας», στην ουσία να διάγει πολυτελή βίο. Μπορεί να φοράει ό,τι θέλει, όπου θέλει. Μπορεί ακόμα και να διαδηλώνει γιατί θα φτιαχτεί σταθμός μετρό στην πλατεία Εξαρχείων. Μπορεί να μιλάει όπως θέλει, σε όποιον θέλει. Μπορεί να κακοπληρώνει τους εργαζομένους του και να βάζει όλα τα λεφτά της επιχείρησης στην τσέπη. Και, βέβαια, όταν γίνεται μια… στραβή, να είναι από τους πρώτους που ανεβαίνουν στα κάγκελα για να κατηγορήσει τη χώρα, το κράτος, τις κυβερνήσεις, το σύστημα.

ΚΑΠΟΙΟΙ το αποκαλούν ωχαδερφισμό. Κάποιοι χρησιμοποιούν ακόμα βαρύτερες κουβέντες και δεν έχουν άδικο. Το πρόβλημα είναι πως μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας δεν σέβεται τους νόμους και τους κανόνες. Και το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως η Πολιτεία και οι κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτα για να επιβάλουν αυτούς τους νόμους και τους κανόνες. Η «αυθαιρεσία» έχει γίνει… κανονικότητα.