Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Όμως, τόλμησε τη συνεκφορά της με τη λέξη εξουσία: αρμός της εξουσίας. Δηλαδή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φαντάζεται την εξουσία σαν σύνολο τσιμεντόπλακες που συνδέονται με αρμούς; Και οι αρμοί να είναι επτασφράγιστοι. Να μην περνά τίποτε! Η εξουσία να είναι απόλυτη, απροσπέλαστη, τσιμεντωμένη.
Αλλά οι αρμοί δεν μπορεί να είναι της εξουσίας. Αρμοί είναι οι πυλώνες της Δημοκρατίας: Η Δικαιοσύνη, που δεν κατόρθωσε να την υποτάξει στο σύνολό της. Τι να σου κάνει μια Θάνου. Η αντικειμενική ενημέρωση και η ελεύθερη επικοινωνία. Τι να σου κάνει ένας Παππάς με ακόλουθο Πετσίτη.
Τσιμεντωμένη μπορεί να είναι η εξουσία στα απολυταρχικά καθεστώτα. Στις δικτατορίες. Στις Δημοκρατίες τύπου μπανανίας. Και φυσικά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ονειρεύεται το απόλυτο κράτος μάς παρέπεμψε άθελά του στον Νίκο Φίλη: «Εχουμε την κυβέρνηση ως ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν έχουμε την εξουσία». Στον Γιώργο Κατρούγκαλο: «Οποιος κυβερνά δεν σημαίνει ότι έχει και την εξουσία». Μας έφερε στο νου και το… Nobel το οποίο αδιαμφισβήτητα απονέμεται στη διατύπωση της Μπέτυς -7 Ιανουαρίου 2018 στη συνέντευξή της στην «Εφ. Συν.»- «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε τη εξουσία». Μάλιστα. Και εις ανάμνηση αυτής της ήττας ακόμη κλαίει.
200.000 Ρώσοι ανοιχτά του Μαϊάμι
Αλλά γιατί δεν πήρε την εξουσία ο Τσίπρας; Επειδή δεν κατόρθωσε ο Νίκος Παππάς να κλείσει το συγκρότημα Λαμπράκη και να εκφοβίσει όλον τον Τύπο. Να επικρατήσει στα social με τα δικά του ΣΥΡΙΖοτρόλ. Επειδή απέτυχε παταγωδώς να δώσει τις τηλεοπτικές άδειες στα βοσκοτόπια ώστε να εκπέμπουν όλοι οι δέκτες το… ίδιο δελτίο ειδήσεων για πρόβατα. Αλλα κόλπα; Οχι. Παλιά ολοκληρωτικά. Και ο Γκέμπελς το ίδιο έκανε με το ραδιόφωνο.
Και γιατί απέτυχε ο Τσίπρας να πάρει την εξουσία έτσι όπως την ονειρεύεται; Ως μονοκράτωρ. Επειδή δεν κατόρθωσε ο Ρασπούτιν να ελέγξει τη Δικαιοσύνη. (Ως ένα βαθμό καλά τα πήγε. Υπήρχαν όμως περισσότεροι ξεροκέφαλοι.)
Και γιατί απέτυχε να πάρει την εξουσία; Επειδή, παρόλο που έχωσε σε όλες τις υπηρεσίες του Δημοσίου καθοδηγητές, παρόλο που εκφόβισε με συριζοφρουρούς τον κόσμο, κανείς δεν πίστεψε ότι αυτός ο εφιάλτης θα κρατούσε για πάντα.
Και θεωρώ ως το πιο σύντομο ανέκδοτο στα χείλη του: «Το κράτος-λάφυρο» της Δεξιάς. Τόσο «λάφυρο» που έδωσε στους γενικούς διευθυντές των υπουργείων, δηλαδή στους επιλεγμένους από τον ΣΥΡΙΖΑ, δικαίωμα υπογραφής!
Η δήλωση του Παυλάρα ότι «την άλλη φορά θα χυθεί αίμα», συν οι αρμοί της εξουσίας να μας βάλουν σε σκέψεις…
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου